بررسی مقاومتهای آنتی بیوتیکی ایجاد شده توسط باکتری اشریشیاکلی در بیماران مبتلا به عفونت ادراری شهرستان شاهرود در سال 1389

اشریشیاکلی شایع ترین عامل(85%) ادراری ونیز دومین عامل عفونت های اکتسابی از جامعه می باشد. در بیشترمواردبرای درمان بیماران مبتلابه عفونت ادراری قبل از مشخص شدن نتایج آزمایشگاهی ازدرمان تجربی آنتی بیوتیکی استفاده می شوددر نتیجه مقاومت آنتی بیوتیکی در اثر استفاده زیاد،غلط و گاهادوز ناکافی ایجادوافزایش پیدا میکند. روش کار : ما در این تحقیق تمامی بیماران بستری و سرپایی را که با شک به عفونت ادراری ازنمونه ی ادراری انها کشت تهیه شده و از کشت ادراریشان باکتری اشریشیاکلی گزارش شده انتخاب وموردبررسی قرار دادیم. نتایج : در مجموع تعداد کل بیماران مورد نظر 1754 نمونه بودونتایج نشان داد بیشترین میزان مقاومت به پنی سیلین 100% و آموکسی سیلین 7/65% و حساس ترین آنتی بیوتیک ها به ترتیب آمیکاسین (8/75%) و کوتریموکسازول (6/72%) بود(بدون محاسبه ی میزان بیماران lntermediate) همچنین در رابطه باسن بیشترین شیوع در زنان در گروه سنی 30-21 سال و در مردان بالای 61 سال گزارش شدونسبت زنان به مردان هم در تحقیق ما حدود 81/4 گزارش شد . نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد مقاومت آنتی بیوتیکی بطور کلی در تمام گروههای سنی وخصوصابالای 61سال و در هردو جنس رو به افزایش است و بیشترین افزایش مقاومت نسبت به خانواده ی آمینوگلیکوزیدها خصوصاً جنتامایسین و نیز کینولون ها مثل نالیدیکسیک اسید بوده است . و نیز میزان مقاومت به خانواده ی سفالوسپورین ها حدوداً 2 برابر افزایش داشته است. کلمات کلیدی:عفونت ادراری-شیوع-انتی بیوتیک- مقاومت-حساسیت-اشریشیاکلی